VOORWOORD – Zes weken lang zijn we als commissie intensief betrokken geweest bij het leven op Goeree-Overflakkee. Een eiland waarvan de naam herinnert aan het verleden toen Goeree en Overflakkee door water van elkaar gescheiden waren. We waren er, we keken rond en we spraken met vele bestuurders. In de Koersnotitie stellen de eilandbestuurders trots te zijn op het prachtige eiland Goeree-Overflakkee, een eiland met een gevoel van rust en ruimte en authentieke dorpen waar mensen tijd en zorg voor elkaar hebben. Wat bergt Goeree-Overflakkee veel mogelijkheden in zich; met zo’n lange kusttijn zijn er waarschijnlijk nog heel veel recreatiemogelijkheden te exploiteren. We zagen de boten in de kleine haventjes. Ook de fiets- en wandelroutes zijn aantrekkelijk. Wat ons vooral opviel was de gemoedelijkheid van de dorpen. Dat moeten we koesteren en hopen dat meer mensen daarvan kunnen genieten.
Wel waren we bezorgd dat er in sommige kleine gemeenschappen veel huizen te koop stonden. Wat betekent dat immers voor de leefbaarheid van die kern? Goeree-Overflakkee is een prachtig gebied. Voor een aantal van ons was dat een verrassing. Jammer dat niet iedere Nederlander en iedere buitenlandse toerist dat weet. In de afgelopen weken hebben we zeer betrokken bestuurders ontmoet, die het er over eens waren dat de vier gemeenten niet goed genoeg alle taken kunnen uitvoeren die op hun bordje liggen. Ze willen allemaal het beste voor Goeree-Overflakkee, alleen weten ze soms niet hoe ze dat voor elkaar moeten krijgen. Het woord ‘eilandelijk’ werd heel veel gebruikt. ledereen is het erover eens dat veel van de vooruitgang die de bestuurders willen zien alleen maar kan als ze meer gezamenlijk doen.
De rol van de provincie kwam ook regelmatig aan de orde, niet altijd positief. Zeker als het over het onderwerp gaat waar wij een advies over moeten geven zijn niet alle gemeentebesturen positief, maar ook op andere terreinen wordt de provincie soms als lastig ervaren. Maar tegelijkertijd heeft Goeree- Overflakkee de provincie hard nodig omdat daar vaak deskundigheid zit.
Al sinds de herindeling van 1966 is met enige regelmaat gesproken over de vraag of het eiland niet beter af zou zijn als een bestuurlijke entiteit. Sommigen zijn daarbij van mening dat 1966 slechts een tussenstap was, voor anderen was de stap in 1966 voldoende. Kwam in het verleden de roep om fusie echter vaak van buiten het eiland, nu is het anders, nu kiezen twee gemeenten op het eiland zelf voor opschaling. De andere twee gemeenten zien vooralsnog meer heil in aanpassing van de samenwerking. Ziedaar de bestuurlijke knoop van de afgelopen anderhalf jaar. Dit was voor Gedeputeerde Staten aanleiding onze adviescommissie in te stellen.
- 20090401rapportschutte (PDF)
Bron: PZH: Commissie Schutte