De gemeenteraad heeft donderdag 23 april in het bijzijn van de familie Koningswoud stil gestaan bij het plotselinge overlijden van wethouder Koningswoud. Allereerst sprak burgemeester over deze markante bestuurder. ‘Hij is er niet meer, maar talloos zijn de sporen die hij heeft nagelaten’, zo opende burgemeester Lokker zijn rede. Daarna was het woord aan SGP-fractievoorzitter Kees van Dam. De toespraak is hieronder integraal opgenomen.
‘Voorzitter, leden van de raad en collegeleden.
Namens de SGP fractie mag ik in navolging van de voorzitter kort stilstaan bij het overlijden van onze wethouder Piet koningswoud.
Afgelopen zaterdag hebben we afscheid van Piet Koningswoud mogen maar ook moeten nemen. Geheel in stijl zoals Piet, zijn vrouw Janneke en de kinderen dat wilden. Hij is niet meer onder ons. Piet heeft zo plotseling dit leven moeten verlaten. Het tijdelijke met het eeuwige moeten verwisselen.
Met plezier en met veel inzet en motivatie is hij begonnen aan een prachtige bestuurlijke periode in onze nieuwe gemeente Goeree Overflakkee. De gesprekken die aan het begin van deze periode met hem gevoerd zijn rondom het wethouderschap ervaren we als open, nuchter, eerlijk, daadkrachtig en zonder veel omhaal van woorden. Helaas heeft hij deze periode niet af kunnen maken.
We missen hem. Gisteravond was er een fractievergadering die zo anders was als andere voorafgaande fractievergaderingen. Er was een plaats die zo nadrukkelijk leeg bleef. Piet die altijd zo trouw was komt niet meer en zal zijn plaats binnen deze raad, binnen dit college en binnen onze fractie niet meer innemen. Als fractie hebben gisteravond we stil gestaan bij Piet. Herinneringen zijn opgehaald. Er is aan hem gedacht. Er is verdriet en we zijn stil geweest. Stil ter nagedachtenis van een wethouder die zo goed invulling wist te geven aan het begrip rentmeesterschap. Die zorg had voor de gemeente die ook deels aan zijn zorgen was toevertrouwd. Piet deed dat niet alleen, hij wist zich afhankelijk van zijn Schepper die hem de talenten gaf om zijn werk te doen.
Ook vanavond ervaren we een lege plaats. De stoel van wethouder Koningswoud is leeg. Hij was zo betrokken op de bevolking van onze gemeente. Ons mooie eiland was ook zijn eiland waar hij zo van hield. Hij hield van de jaargetijden, de omgeploegde grond, de vergezichten. Het spel van wolken en wind. De tulpenvelden in bloei. Het unieke van het eiland en de bevolking gaf hem een gevoel thuis te zijn. Piet was zelf ook een uniek mens. Een man met een eigen karakter, een eigen manier van werken, een eigen wijze van spreken. Voor mensen die wat verder stonden kon Piet soms wat al te direct, wat nors overkomen. Toch klopte achter die buitenkant een warm hart. Een betrokken, een hartelijk mens. Een man die een enorme dosis humor had en die op zijn manier etaleerde. Ook een hard werker. Hij kende zijn dossiers. Hij pakte zaken op en ronde ze ook af. Nam soms verantwoorde risico’s, maar liep nooit, maar dan ook nooit weg voor zijn verantwoordelijkheid. Bij hem kon je terecht met lastige dossiers. Hij deed zijn uiterste best ze tot een goed einde te brengen, en vaak lukte hem dat.
Piet was geen man aan wie je gemakkelijk complimenten gaf, eer, roem en status waren hem vreemd. ‘Doe maar gewoon en doe je werk naar behoren was zijn motto’. Ik heb het afgelopen zaterdag al genoemd. We hadden elkaar nog veel willen zeggen. Wellicht een les voor ons. We mogen er wel eens bij stil staan dat het ieder moment de laatste keer kan zijn dat we elkaar zien.
We zullen hem missen. Maar zeker zijn vrouw Janneke en de kinderen zullen een lieve man en vader missen. Een wond is geslagen, een wond die zo lastig geneest. Vaak en ook iedere keer opnieuw wordt het gemis ervaren. Ook al hadden we het zo graag anders gezien. Toch mogen we zijn verlies in de handen van God leggen. Begrijpen doen we alles niet, vragen blijven, maar toch mogen we er van overtuigd zijn dat we bij Hem in Goede Handen zijn.
We zullen na moeten gaan denken over deze lege plaats. De eerste gesprekken en afstemming hebben inmiddels plaatsgevonden. We bespreken dit met respect voor het college in haar geheel. Maar in het bijzonder bespreken we dit met respect voor Piet, respect voor zijn portefeuille die hem op het lijf geschreven was. Uiteraard houden we u als raad op de hoogte van verdere ontwikkelingen in deze.
Voorzitter, tot slot. We spreken de wens uit dat er mensen rondom de familie mogen staan. Mensen die hulp bieden, mensen die liefde geven, er zijn op momenten dat het nodig is. Maar bovenal wensen we hen de nabijheid van de Heere toe in dit plotselinge grote verlies.
Gisteren is in de fractie psalm 90 gelezen. Een psalm die begint met de zin: Heere Gij zijn ons geweest een toevlucht van geslacht tot geslacht. We hopen en bidden dat de Heere Janneke, de kinderen, ons als fractie, maar ons allen een toevlucht mag zijn of worden.
Ik dank u’.