Het is zeer verfrissend als je na twee maanden vrij intensief onderhandelen, van anderen, van de oppositiepartijen te horen krijgt wat je allemaal wel niet vergeten bent, je totaal niet vernieuwend bezig geweest bent, de verkeerde verkiezingsprogramma’s geraadpleegd hebt, het taalkundig beroerd verwoord hebt, geen visie hebt en geen strategie weet uit te zetten.
Een raadsvergadering waar je dat allemaal ingewreven krijgt werkt zeer verfrissend, is als een koude douche waar je helemaal wakker van wordt, jezelf heerlijk uitschudt en in feite alleen maar bevestigd krijgt dat je het nog niet zo slecht gedaan hebt en dus echt iets wezenlijks neergezet hebt; immers je kan van opposanten toch niet verwachten dat ze zeggen: ‘Wat hebben jullie dat goed gedaan, zeg.’ Dan wordt het pas echt link.
En als je dan ook nog vanaf je eenvoudige raadszetel vanuit het Rondeel in Middelharnis in een korte rondvlucht over heel onze aardbol meegenomen wordt en in een ogenblik een bezoek brengt aan de allerbeste universiteiten en de allerbeste professoren ter wereld dan kan je avond niet meer stuk. Het ging in dat geval over duurzaamheid en wat daar voor door moet gaan, over de onzin van windmolens, de CO2 uitstoot, de biologische landbouw en de voedseltekorten die dat allemaal teweeg zal brengen en de voordelen van kernenergie om uiteindelijk weer terecht te komen op een 3-baans weg, de nieuwe N59, richting het Rondeel in Middelharnis. Geweldig.
Ik herinner me nog van de vorige keer dat een bepaalde partij riep: ‘Leuk opgeschreven maar er zit geen enkel doel in.’ Ik heb ze toen in een spreadsheet gezet en ik kwam aan 80 doelen. Ik heb ze opnieuw in een spreadsheet geplaatst en kom tot 102 doelen waarvan er 35 echt nieuw zijn, anderen in een beleid wel al opgetekend staan en nog weer andere doelen wel eens zijdelings ter sprake geweest zijn. Maar voor alle geldt: ze verdienen aandacht, hebben nadere uitwerking nodig, hebben verdieping nodig, moeten tot uitvoer komen. Dat verdienen onze burgers.
En wie weet gaat ook op deze spreadsheet weer gemonitord worden, wordt er een stoplichtenmodel op losgelaten en verandert dat wat nu nog rood is in oranje en weer later in groen en zeggen we over 4 jaar, ook dan weer: ‘We hebben vrijwel alles afgewerkt.’
We gaan aan de slag.
Rien van der Boom